Αρχίζουν τα σχολεία...

    Μια νεα σχολική χρονιά βρίσκεται στα προπύλαια. Και φέτος ο αγιασμός τελέστηκε άλλη μια φορά στο προαύλιο των σχολείων, τα οποία μετά απο 2 περίπου μήνες γέμισαν επιτέλους με παιδιά. Οι φωνές τους αντιλάλησαν στο γύρω χώρο δίνοντας ζωντάνια στην καθημερινότητα. Τα σχολεία αρχίζουν και υποδέχονται με την ευχή του Θεού παλιούς και νέους μαθητές, παλιούς και ίσως και νέους δασκάλους.

   Πίσω όμως από αυτή την κοινότυπη κατάσταση, που φαίνεται τόσο γαλήνια και αθώα κρύβονται πολλά άλυτα προβλήματα χρόνων. Προβλήματα εκπαιδευτικά που ταλανίζουν την κρατική εξουσία, τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και συνακόλουθα και τους γονείς αυτών. Γιατί ακριβώς άλλη μια σχολική χρονιά ξεκινά πάλι με απώλειες. Για να γίνει πιο σαφές, σε πολλά μέρη της χώρας δεν υπάρχουν καθηγητές για όλες τις ειδικότητες και το κράτος αδυνατεί να καλύψει τα κενά. Κάποια μαθήματα ανάμεσά τους και τα θρησκευτικά δεν θα γίνουν παντού. Αδιόριστοι καθηγητές αναμένουν ακόμα τις ποιές αποφάσεις.
   Επιπλέον το κλίμα συνεχίζει να είναι δυσάρεστο απο τις περσινές απεργίες διότι οι εκπαιδευτικοί δεν κατάφεραν να περάσουν τα αιτήματα τους και ο μισθός τους περικόπηκε. Το ίδιο κλίμα επικρατεί και στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα όπου η ανεπαρκής χρηματοδότηση έχει προκαλέσει πανικό στην πανεπιστημιακή διοίκηση. Πώς θα πληρωθούν οι εκπαιδευτικοί; πώς θα πραγματοποιηθεί η πολυπόθητη και αναγκαία πανεπιστημιακή έρευνα χωρίς κεφάλαιο; Τον πανικό εντείνουν οι νέοι εισακτέοι, οι οποίοι αποτελούν έξτρα δαπάνη. Οι ίδιοι είναι κι αυτοί αγχωμένοι αφού το μέλλον τους κρίνεται αβέβαιο μέσα στο καθεστώς ανεργίας.
   Τη φωτιά έρχονται να φουντώσουν τα νεά εκπαιδευτικά μέτρα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με το σύστημα εξέτασης των μαθητών και των τριών τάξεων του λυκείου με θέματα από την Τράπεζα θεμάτων. Μέτρο που ακόμα δεν είναι γνωστό αν θα έχει αρνητικές η θετικές συνέπειες στην επιτασσόμενη αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι μαθητές είναι ήδη αγχωμένοι καθώς δεν έχουν προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις του κανονισμού. Η παιδεία όμως πρέπει να αλλάξει, το ζητά η κοινωνία που βρίσκεται σε παρακμή και επιζητά άμεσες λύσεις. Χρυσή λύση ακόμα δεν υπάρχει, "τα πάντα ρει" όπως έλεγε και ο Ηράκλειτος.
   Το μόνο που απομένει επομένως είναι η ελπίδα. Η ελπίδα για ένα καλύτερο πιο λαμπρό μέλλον ευτυχώς παραμένει άσβεστη στο χρόνο. Αυτή οδηγεί στο γίνονται να προσπάθειες για ένα πιο σύγχρονο και σύμφωνο με τις κοινωνικές επιταγές εκπαιδευτικό αύριο. Είναι λοιπόν κοινή προτροπή να φανούμε όλοι μας πιο αισιόδοξοι, να ανακτήσουμε δύναμη και κουράγιο και να ευχηθούμε σε εκπαιδευτικούς μαθητές και γονείς καλή σχολική χρονιά και καλή επιτυχία στους όποιους μαθητικούς στόχους!

Υ.Γ.: (1) Ευχαριστούμε τη φιλόλογο Κατερίνα Σκόνδρα για το άρθρο που μας έστειλε προς δημοσίευση!

(2) Ευχόμαστε σε μαθητές,εκπαιδευτικούς και γονείς μια καλή σχολική χρονιά με υγεία και γεμάτη επιτυχίες!