Και σε μεσίτριαν έχω...

  Σήμερα η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει μια από τις μεγαλύτερες Θεομητορικές Εορτές,τη Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου,το Πάσχα του καλοκαιριού όπως το ονομάζει ο λαός.Από την αρχή του Αυγούστου ξεκινάμε να υμνούμε και να δοξολογούμε τη Παναγία,άλλωστε ο Αύγουστος έχει χαρακτηριστεί ως ο μήνας αφιερωμένος στη Παναγία.Από τη 1η μέχρι τις 13 Αυγούστου κάθε απόγευμα σε όλους τους ναούς ψάλλεται εναλλάξ ο Μικρός και ο Μεγάλος Παρακλητικός Κανών προς την Υπεραγία Θεοτόκο.Μ'ένα βαθύτατο σεβασμό προς τη Παρθένο Μαρία,τη Μητέρα του Κυρίου μας,όλοι οι Χριστιανοί λένε προς αυτήν την ικεσία τους,πλέκοντας την με ύμνους,με δοξολογίες και ζυμώνοντας την με το δάκρυ της μετανοίας τους.
  Η Ορθόδοξη ψυχή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Παντάνασσα,με τη Πλατυτέρα των Ουρανών,ώστε πέρα από τους ύμνους και τα μεγαλυνάρια που της αναπέμπει κάθε μέρα,σε κάθε Θ. Λειτουργία,σε κάθε ακολουθία,ξεχωρίζει το μήνα Αύγουστο και τον αφιερώνει σε εκείνη,στη Μητέρα του Θεού,στη Μητέρα όλων μας.Όταν φτάσει η 15η Αυγούστου από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα,ηπειρωτική και νησιωτική,σε βουνά,σε κάμπους,σε λόγγους και νησιά αντηχεί το ''Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας''.Τρέχει ο λαός μας στη Τήνο,στη Πάρο,στη Χίο,στη Σουμελά,τρέχει και ξαγρυπνά για να προσκυνήσει τη θαυματουργή εικόνα της με σεβασμό και μ'ολάνυχτη καρδιά.
 Στη Παναγία μας,όπως ακριβώς και στον Υιό της,ψάλλουμε εγκώμια,στολίζουμε τον Ιερό Επιτάφιο.Όχι όμως με αισθήματα λύπης όπως τη Μεγάλη Παρασκευή αλλά με αίσθημα χαράς και ελπίδας πως τώρα πιο εύκολα η Παναγία θα μπορεί να μεσιτεύει για εμάς στον Υιό της,όπως ακριβώς λέει και το εξαποστειλάριο ''Και σε μεσίτριαν έχω προς τον φιλάνθρωπο Θεό''.
 Προστρέχουμε στη Παναγία μας όχι μόνο τον Αύγουστο αλλά όλο το χρόνο,όλα τα χρόνια της ζωής μας,ζητώντας τις πρεσβείες της,την βοήθειά της και ψάλλουμε κατανυκτικά '' Εις σε καταφεύγομεν την Κεχαριτωμένη,ελπίς απηλπισμένων''.Και εκείνη ευλαβικά μας ακούει και πάντα είναι εκεί να μας βοηθήσει εμάς και ολόκληρο το έθνος.
 Κι ο γλυκασμός των αγγέλων σταλάζει χιλίων ειδών χαρές και μια απερίγραπτη,υπερκόσμια και γλυκιά παρηγοριά,στην πονεμένη μας καρδιά που η Παναγία προσπαθεί να ηρεμήσει και να γαληνέψει.